archeologia.pl - Wystawy

Czasowe

Archeologia.pl Spined HTML

Czasowe PL DE EN Menu Start Oddziały Dom Przyrodników Błękitny Baranek Piwnica Romańska Grodzisko w Sopocie Muzeum w Gniewie Wystawy Stałe Czasowe Zabytek miesiąca Regulamin zwiedzania Zbiory Działy merytoryczne Dział Epoki Kamienia i Wczesnej Epoki Brązu Dział Wczesnej Epoki Żelaza Dział Okresu Wpływów Rzymskich Dział Średniowiecza i Czasów Nowożytnych Dział Zbiorów Gdańskich Gabinet Numizmatyczny Pracownia Kultur Pozaeuropejskich Archiwum Biblioteka Przyjmowanie materiałów archeologicznych i dokumentacji archeologicznej Udostępnianie zbiorów Edukacja Dom Przyrodników Błękitny Baranek Grodzisko w Sopocie Muzeum w Gniewie Zbiory on-line Sklep Kontakt PL DE EN DOM PRZYRODNIKÓW BŁĘKITNY BARANEK PIWNICA ROMAŃSKA GRODZISKO W SOPOCIE MUZEUM W GNIEWIE Wystawy Czasowe ARTUR PASTEWKA: UNITED COLORS W AKWARELI / GRECJA - GDANSK – ZEGRZE 6 października 2018 – 30 listopada 2018 Piwnica Romańska, Pl. Dominikański 1 Jak mówi Artur Pastewka: Malowanie to moja pasja, hobby, odskocznia od rutyny życia zawodowego, poczucie wolności, działanie bez ograniczeń procedur i presji komercyjnego efektu, czysta moja twórczość, jakże odmienna od długotrwałego procesu projektowego, nierozerwalnie związanego z kompromisem będącym wynikiem; oczekiwań Inwestora, kosztorysów, uwarunkowań prawnych, technicznych, itp.Dlaczego wybrałem akwarelę jako technikę malarską? Przede wszystkim dlatego że jest nieprzewidywalna i zaskakująca, spontaniczna i szybka, wymagająca precyzji technologii ale dająca nieograniczające pole do improwizacji którą determinuje PRZYPADEK związany z dynamicznym procesem malowania technologią akwareli. Drugą ważną cechą tej techniki jest jej plastyczność, którą odnajduję we wzajemnych oddziaływaniach przemieszanych pigmentów, niezupełnie wnikających w strukturę podłoża. To płynne i łagodne przechodzenie jednej barwy w drugą jest trudne do osiągnięcia w innych technikach malowania. Akwarela dla mnie jest także techniką, umożliwiająca osiągnięcie maksymalnego zamierzenia plastycznego w zderzeniu z ograniczeniem czasu który jest ważny  przy założeniu, realizacji mojej twórczości z natury. Dlaczego Gdańsk? Jest to miasto gdzie siedząc w jednym miejscu można jedynie obracać się względem słońca i malować do woli; architekturę, wodę, statki. Artur Pastewka, lat 53, architekt, współwłaściciel firmy Pastewka i Strój – Architekci s.c. Miejsce: Muzeum Archeologiczne w Gdańsku, oddział Piwnica Romańska, Pl. Dominikański 1 Wernisaż: 5 października 2018, godz. 19.00Termin: 6 października 2018 – 30 listopada 2018Kurator wystawy: Artur Pastewka, Maciej SzyszkaOrganizator: Muzeum Archeologicznego w Gdańsku Godziny otwarcia: wrzesień – październik wtorek – niedziela 9:00-17:00 Domasław – nekropolia arystokracji z wczesnej epoki żelaza (VIII-VI w. p.n.e.) Archeologiczne skarby wydobyte z grobów z okresu wczesnej epoki żelaza będzie można podziwiać w Muzeum Archeologicznym w Gdańsku. Na wystawie zaprezentowanych zostanie 200 cennych zabytków, odkrytych na terenie prastarego cmentarzyska w Domasławiu pod Wrocławiem. Domasław to wieś w gminie Kobierzyce, kilkanaście kilometrów na południowy zachód od Wrocławia. W latach 2006–2008, kiedy budowano tam obwodnicę, Zespół Badań Ratowniczych pod kierownictwem profesora Bogusława Gedigi z wrocławskiego oddziału Instytutu Archeologii i Etnologii Polskiej Akademii Nauk przeprowadził prace wykopaliskowe. Odkrycia okazały się rewelacyjne, sięgające okresu neolitu, wczesnej epoki brązu i epoki żelaza. Na olbrzymim pradawnym cmentarzysku, gdzie spoczywały skremowane szczątki ponad tysiąca osób, archeolodzy odkryli dwa, wyraźnie różniące się, typy grobów. Jedne były skromne, wkopane bezpośrednio w ziemię i ubogo wyposażone. Drugie zaś były duże, wykonane z drewnianych komór, zawierające wiele naczyń, biżuterii i innych cennych przedmiotów, które pogrzebano razem z urnami. Archeolodzy zbadali ponad 300 takich bogatych grobów komorowych, wszystkie skupione były w jednej strefie. Odkrycie archeologiczne rzuciło nowe światło na nasze wyobrażenie o społecznościach z epoki żelaza. Okazuje się, że już wtedy zaczęło dochodzić do nierówności społecznych, czy też wyraźnego zróżnicowania ludności pod względem posiadanego majątku. Wyodrębniła się grupa ludzi, którą dziś moglibyśmy nazwać arystokracją, elitą posiadaczy. Społeczności zamieszkujące przed wiekami obszary należące współcześnie do południowo-zachodniej Polski były otwarte na kontakty z innymi kulturami. A dzięki temu były też rozwinięte pod względem cywilizacyjnym. Świadczą o tym odkryte przez archeologów przedmioty miedziane, pochodzące prawdopodobnie z ośrodków kulturalnych w Karpatach albo Alpach. Najefektowniejszym zabytkiem znalezionym na cmentarzysku w Domasławiu jest czterokołowy gliniany wózek – istna rewelacja archeologiczna. Badacze uważają, że wózek ten pełnił funkcję kultową, obrzędową, a w jego symbolice dopatrują się wpływów cywilizacji śródziemnomorskich (w starożytnej Grecji bohaterowie i wodzowie byli najczęściej przewożeni na miejsce pochówku właśnie na wozie). O wysokiej pozycji społecznej zmarłego, w którego grobie znaleziono wózek, świadczy kosztowne wyposażenie miejsca pochówku: ponad 50 naczyń, dwa dłuta żelazne, dwa noże, halsztacka siekierka, szpile ozdobne, paciorek bursztynowy i inne licznie zgromadzone przedmioty. Wystawę pod tytułem „Domasław – nekropolia arystokracji z wczesnej epoki żelaza (VIII-VI w. p.n.e.)” będzie można oglądać od 18 lipca do 28 października 2018 roku w Muzeum Archeologicznym w Gdańsku przy ul. Mariackiej 25/26. Na otwarcie wystawy zapraszamy 18 lipca o godzinie 13:00. Wstęp na otwarcie jest bezpłatny, później zwiedzanie będzie biletowane.  Godziny otwarcia: https://archeologia.pl/dom-przyrodnikow/godziny-otwarcia Ceny biletów: https://archeologia.pl/dom-przyrodnikow/ceny-biletow Organizator: Muzeum Archeologiczne w Gdańsku Partnerzy: Instytut Archeologii i Etnologii Polskiej Akademii Nauk, Muzeum Miejskie Wrocławia „Gdańsk w Europie, Europa w Gdańsku. Kontakty handlowe i kulturowe Gdańska w XVI wieku w świetle wykopalisk archeologicznych” Muzeum w Gniewie – oddział Muzeum Archeologicznego w Gdańsku – zaprasza na wystawę: „Gdańsk w Europie, Europa w Gdańsku. Kontakty handlowe i kulturowe Gdańska w XVI wieku w świetle wykopalisk archeologicznych”. Szesnaste stulecie określane jest w dziejach Gdańska „Złotym Wiekiem”. Wtedy to, od przełomu XV i XVI wieku do początku wieku XVII, miasto stało się jednym z kluczowych elementów kształtującego się w Europie nowego ładu gospodarczego. Powrót Gdańska do Polski umożliwił miastu wszechstronny rozwój gospodarczy. Złożyło się na to połączenie portu z jego naturalnym zapleczem i główną arterią komunikacyjną – Wisłą, oraz nadanie miastu przez króla Kazimierza Jagiellończyka licznych przywilejów. Wielki eksport polskiego zboża z gdańskiego portu (do 70. tysięcy łasztów rocznie), przyczynił się do szybszego przejścia Europy Zachodniej na przemysłową drogę rozwoju. W XVI wieku Gdańsk był największym i najbogatszym miastem Polski i jednocześnie jednym z największych miast w Europie. Jego udział w handlu bałtyckim stanowił wówczas około 30%. Ściągali tu kupcy, marynarze, ludzie nauki i sztuki z całej Europy. Fortyfikacje, którymi otoczyło się miasto należały do najpotężniejszych w Europie, a zlokalizowane na Wyspie Spichrzów zaplecze magazynowe liczyło blisko 300 spichlerzy. Z Gdańska wyruszały do Holandii, Hiszpanii, Portugalii czy Italii całe flotylle statków, poza zbożem transportujące drzewo, smołę, popiół, ołów, miedź (tranzyt z Węgier), stal, mięso, len, konopie, płótno, skóry surowe, wosk czy miód. W przywozie na pierwsze miejsce wysuwały się towary wysokowartościowe, głównie sukna, towary kolonialne, wina i śledzie solone. Z towarów masowych przeładowywano sól, przywożoną głównie z zachodniej Francji. Poza krajami zachodniej Europy, Gdańsk utrzymywał również ożywione stosunki handlowe z Litwą, Rygą, Rewlem i z dalekim Nowgorodem na północy. Na południu relacje Gdańska sięgały do Węgier i Mołdawii. Miasto słynęło też z budowy okrętów, w tym również dla armatorów zagranicznych – z Anglii, Holandii, Genui czy Wenecji. Osiedlało się tutaj wielu cudzoziemców – kupców i emigrantów, chroniących się przed prześladowaniami religijnymi w słynnym z tolerancji mieście. Wykopaliska archeologiczne potwierdzają tę wyjątkową wielokulturowość Gdańska w XVI wieku. Archeolodzy prowadzący badania w obrębie historycznej części miasta od lat odkrywają setki przedmiotów sprowadzonych do Gdańska z różnych stron Europy. Niemieckie naczynia kamionkowe, norymberskie świeczniki, flamandzkie torby czy angielskie buty to tylko kilka przykładów znalezisk, które zobaczyć można na prezentowanej ekspozycji. Wystawa będzie dostępna dla zwiedzających od 28 czerwca do 31 października 2018 roku. Uroczyste otwarcie wystawy odbędzie się 28 czerwca (czwartek) o godzinie 13:00 w Muzeum w Gniewie (ul. Zamkowa 2, mapa Google). Wydarzenie na Facebooku: https://bit.ly/2MhoaDD Patronat medialny: Archeologia Żywa   „Wydobyte z ziemi – tajemnice chmieleńskiego grodu” Chmielno, przepięknie położona kaszubska wieś, odsłania nieznane dotąd karty swojej historii. Już wkrótce mieszkańcy i turyści zobaczą na własne oczy, co odkryli badacze z Muzeum Archeologicznego w Gdańsku. A są to odkrycia fascynujące, dotyczące średniowiecznej warowni, która wznosiła się na wyspie między jeziorami Białym i Kłodno około XI wieku. Badania archeologiczne pomogą wypromować region Odkrycia dokonane przez archeologów ucieszą wielu ludzi – miłośników historii, mieszkańców Chmielna i okolic, regionalistów i przewodników po Kaszubach. Okazuje się, że archeologia to nie tylko zamierzchła przeszłość. Wyniki badań można z powodzeniem wykorzystywać do celów społecznych, edukacyjnych i kulturalnych. Na pewno zyska na tym promocja Chmielna i regionu – odkrycia oznaczają nowe atrakcje dla turystów. Zaangażowanie Muzeum Archeologicznego w Gdańsku stało się możliwe dzięki współpracy, jaką podjął Jerzy Grzegorzewski, wójt Gminy Chmielno. Idealne miejsce na gród Pod względem strategicznym warownia w Chmielnie była położona doskonale: na wyspie, między dwoma jeziorami, od strony stałego lądu osłonięta mokradłami. Obrońcy grodu mieli widok na całą dolinę i kontrolowali szlak komunikacyjny. Mieszkańcy korzystali z dostępu do życiodajnej wody oraz obfitości pożywienia. Średniowieczny gród w Chmielnie strzegł obszaru dzisiejszej ziemi kartuskiej Pojezierza Kaszubskiego. Był ośrodkiem administracyjnym i ważnym ogniwem systemu obronnego, jaki powstał wokół siedziby księcia w Gdańsku. Życie codzienne w średniowieczu Podstawowym zajęciem mieszkańców średniowiecznego grodu było zdobywanie pożywienia. Uprawiali rolę, hodowali zwierzęta, łowili ryby. W pobliskich lasach zbierali orzechy laskowe, maliny, jeżyny i czarny bez. Na dzikie zwierzęta polowali zarówno dla mięsa, jak i dla sadła, z którego przyrządzali lekarstwa. Ze skór szyli ubrania, a z rogów wytwarzali narzędzia i przedmioty codziennego użytku. Co ciekawe, archeolodzy znaleźli szczątki ryb wskazujące na to, że mieszkańcy grodu łowili dużo leszczy i szczupaków, zaś nieco mniej jesiotrów, okoni i sandaczów. Świat żywych i świat umarłych Z wcześniejszych badań wiemy, że około 300 metrów na wschód od grodu funkcjonował średniowieczny cmentarz. Od warowni oddzielony był przepływem łączącym dwa jeziora. Takie umiejscowienie cmentarza jest charakterystyczne dla epoki średniowiecza – woda stanowiła symboliczną granicę między światem żywych i umarłych. W niektórych grobach znajdowały się tak zwane dary grobowe, czyli różne przedmioty chowane razem ze zmarłymi, na przykład: paciorki, nożyki, osełki, krzesiwa, a czasem – gdy grzebano woja – miecz lub ostrogi. Droga pośrodku grodu Obecnie przez środek dawnego grodu przebiega asfaltowa droga do Kartuz. W latach 70-tych XX wieku była tam węższa droga lokalna o nieutwardzonej nawierzchni. Dzięki badaniom archeologicznym wiemy, że wąską drogę, na szerokość jednego pojazdu, wydeptano jeszcze w czasach średniowiecznych. Znaleziska, które warto zobaczyć Archeolodzy odkryli między innymi część grodu i podgrodzia, suchą fosę, masywny wał z drewna, kamieni i ziemi, kanał odwadniający, ruiny wieży mieszkalno-obronnej wzniesionej na kamiennym fundamencie, fragmenty siedmiu domostw, paleniska, piece i jamy gospodarcze. Artefakty i średniowieczne przedmioty będzie można zobaczyć na wystawie w Chmielnie – uroczyste otwarcie nastąpi 18 maja. Wystawa będzie dostępna dla zwiedzających do końca września. Wystawie towarzyszyć będzie katalog – wydany w twardej oprawie, bogato ilustrowany, liczący prawie 70 stron, dwujęzyczny (z tekstem po polsku i angielsku), zawierający mnóstwo bezcennej wiedzy o historii Chmielna. Tytuł wystawy i katalogu brzmi: „Wydobyte z ziemi – tajemnice chmieleńskiego grodu”. Organizator: Muzeum Archeologiczne w Gdańsku – instytucja kultury Samorządu Województwa Pomorskiego. Współpraca: Urząd Gminy Chmielno; Gminny Ośrodek Kultury, Sportu i Rekreacji w Chmielnie. Wystawę „Wydobyte z ziemi – tajemnice chmieleńskiego grodu” można oglądać do końca września 2018 roku w Centrum Informacji Turystycznej w Chmielnie (ul. Gryfa Pomorskiego 28A, mapa Google).   Odry, Węsiory, Leśno. Święte miejsca Gotów – mity i rzeczywistość 18 listopada 2017 – 31 października 2018 Grodzisko w Sopocie, ul. Haffnera 63 Kamienne kręgi Gotów budzą od wielu lat żywe zainteresowanie, obrosły mitami, są przyczynkiem do sporów interpretacyjnych. Na wystawie przedstawiamy, po raz pierwszy wspólnie, trzy cmentarzyska gockie kultury wielbarskiej z pierwszych wieków naszej ery. Obecnie, po zakończeniu badań i przeprowadzonej rekonstrukcji, funkcjonują one jako rezerwaty archeologiczne. Prezentujemy między innymi wyjątkowe znaleziska z grobów książęcych i grobu szamana z Leśna. Są to zabytki ze zbiorów Instytutu Archeologii Uniwersytetu Łódzkiego, Muzeum Historyczno-Etnograficznego w Chojnicach i Muzeum Archeologicznego w Gdańsku. Pokazujemy skąd Goci do nas przybyli i jakie były ich późniejsze dzieje, aż do podziału na Wizygotów i Ostrogotów, oraz rolę jaką odegrali w upadku świata antycznego i kształtowaniu się wczesnośredniowiecznej Europy. Przedstawiamy teorie dotyczące funkcji cmentarzysk gockich, a przede wszystkim ich domniemane związki z astronomią. Przykładem może być najbardziej znane cmentarzysko w Odrach. Obecnie archeolodzy nie mają wątpliwości, że kręgi były miejscem zgromadzeń plemiennych, podczas których odbywały się rytualne uczty i składano ofiary. Część przyrodnicza ekspozycji prezentować będzie zagadnienia dotyczące porostów naskalnych pokrywających głazy tworzące kręgi kamienne w Odrach. Są to gatunki charakterystyczne dla arktycznej tundry czy wysokich gór, mogące dożywać nawet kilku tysięcy lat. Kurator wystawy: Krzysztof Godon Godziny otwarcia:wtorek – niedziela / 09:00-17:00 / kwiecieńwtorek – niedziela / 10:00-18:00 / maj – wrzesień Patroni medialni   Archiwum wystawy czasowe O muzeum Statut Rada Muzeum Struktura Muzeum Projekty Konferencje Nagrody i wyróżnienia Praca Wolontariat, praktyki Zamówienia publiczne RODO Logo do pobrania Usługi i oferta dodatkowa Usługi archeologiczne Wynajem pomieszczeń Urodziny i imprezy okolicznościowe Skład, łamanie, druk Publikacje Wydawnictwo Pomorania Antiqua Muzeum w social media                  Biuletyn Informacji Publicznej Polityka prywatności Projekt i wykonanie Tassel Ta strona używa plików Cookies. Dowiedz się więcej o celu ich używania i możliwości zmiany ustawień Cookies w przeglądarce.Zamknij polityka prywatności